بسیاری از دانش‌آموزانی که حالا تبلت و تلفن همراه شخصی در اختیار دارند، کودکانی‌اند که شاید تا همین چند ماه پیش نه تنها آشنایی با فضای دیجیتال نداشتند، بلکه خانواده‌شان مانع از این می‌شدند که آن‌ها موبایل به دست گیرند و در اینترنت آزادانه جست‌وجو کنند. همراه با اینترنتی شدن آموزش‌ها، همه والدین حتی آن‌هایی که روی خوشی به ابزارهای دیجیتال نشان نمی‌دادند و ترجیح می‌دادند کودکانشان با این ابزارها مانوس نشوند، مجبور شده‌اند در کنار دفتر و کتاب و قلم، یک تلفن همراه یا تبلت هم برای دانش‌آموز خود تهیه کنند. به‌طور معمول، این کودکان و دانش آموزان به دو گروه تقسیم می‌شوند. گروهی که از بسترهای رسمی نظیر سامانه «شاد» استفاده میکنند و گروهی که برای ارتباط گرفتن با دوستان و معلمان باید از ابزارهایی نظیر واتساپ استفاده کنند. گروه اول تا همین حالا که این مطلب را می‌نویسم مشکلاتی با سامانه «شاد» دارند. در نتیجه شاید آن‌ها برای مدتی و تا رفع نقایص سامانه «شاد»، به گروه دوم بپیوندند. و اما گروه دوم. برخی از کودکان این گروه اگر اوضاع و شرایط عادی بود شاید تا ده سال آینده هم نمی‌توانستند اولیا خود را راضی کنند تا گوشی برایشان بخرند. اکنون آن‌ها نه تنها گوشی دارند، بلکه کاملاً به استفاده از آن آشنا هستند و پیچ و خم‌هایش را می‌دانند.
واکسن کرونا و ریزتراشه‌های بیل گیتس
محققان در سرتاسر دنیا با جدیت مشغول پژوهش هستند تا واکسنی مؤثر برای مقابله با کرونا بسازند. عده‌ای هم با همین جدیت در حال انتشار اخبار جعلی در زمینه واکسن‌هایی هستند که حتا هنوز معلوم نیست در چه تاریخی به دست مردم می‌رسد. بسیاری از آمریکایی‌ها معتقدند که بیل گیتس قصد دارد در پوشش واکسیناسیون کرونا پروژه بزرگ‌تری را پیاده کند. پروژه‌ای برای تزریق گسترده ریزتراشه‌ها برای ردیابی مردم، جاسوسی و کنترل کردن نژاد بشری! اما منشا این ادعاها کجا است؟ این مقاله در مورد رد یا تأیید چنین ادعاهایی نیست. هدف این است که به دو پژوهشی اشاره کنیم که شاید آتش ادعاهای مطرح شده در مورد بیل گیتس را شعله‌ور کرده است. همچنین به نوع خاصی از تراشه‌ها اشاره می‌کنیم که در یکی از ویدیوهای پر سروصدای فضای مجازی به ادعاهایی در مورد بیل گیتس اشاره داشته است. متن‌ها و هشدارهای زیادی در فضای آنلاین دست به دست می‌شوند که از مخاطبان می‌خواهند به هیچ عنوان از واکسن کرونا استفاده نکنند. در یکی از مشهورترین نمونه‌ها ادعا شده است که بیل گیتس، بنیانگذار شرکت مایکروسافت قصد دارد با سو استفاده از طرح واکسیناسیون گسترده کرونا، ریزتراشه‌هایی را در بدن میلیون‌ها نفر کار گذارد تا امکان زیرنظر گرفتن مردم فراهم شود. داستانی که خود بیل گیتس هم آنرا رد کرده است. او در واکنش به انتشار چنین اخباری گفته این ادعا چنان عجیب است که آدم را به خنده می‌اندازد. او در اظهارنظری در این‌باره گفته که این ادعا آن‌قدر ساده‌لوحانه و عجیب است که حتا با رد کردن آن هم بی‌اختیار به آن اعتبار بخشیده‌اید. مقامات بهداشتی نگران این هستند که اگر مردم با توجه به انتشار گسترده چنین ادعاهای اثبات نشده‌ای از دریافت واکسن کرونا خودداری کنند ویروس کووید 19 چنان شیوع افسارگسیخته‌ای خواهد داشت که حتا با انجام واکسیناسیون هم نتوان آنرا مهار کرد. کارشناسان معتقدند که لازم است 60 تا 70 درصد افراد این واکسن را دریافت کنند تا بتوان به مهار کووید 19 امیدوار بود. با این‌حال، بر اساس یک نظرسنجی 19 درصد آمریکایی‌ها اعتقادی به استفاده از واکسن کرونا ندارند و 26 درصد هم در این‌باره به یقین نرسیده‌اند. در چنین وضعیتی، انتشار ادعاهای اثبات نشده، به شیوع کرونا دامن می‌زند
محققان مرکز هوش مصنوعی سامسونگ در روسیه موفق شدند با یک عکس از چهره، ویدیویی بسازند و آن چهره و سر را متحرک‌سازی کنند. به گفته سامسونگ چنین دستاوردی کاربردهای عملی زیادی خواهد داشت، به ویژه استفاده در گفت‌وگوهای ویدیویی از راه دور، بازی‌های چندنفره و صنعت جلوه‌های ویژه. اصطلاح «چهره‌های جعلی ماشینی» یا Deepfake به یکی از اصطلاحات رایج تبدیل شده، اما سامانه‌ای که محققان سامسونگ عرضه کرده‌اند به مدل‌سازی سه‌بعدی نیازی نداشته و فقط یک عکس برای ساخت مدل سه‌بعدی کفایت می‌کند. سامسونگ مدعی است اگر تعداد عکس‌های مورد استفاده به ۳۲ عکس برسد، ویدیوی حاصل بسیار واقعی و باورپذیر خواهد شد.
ساخت ویدیوهای جعلی ماشینی (Deepfake) با استفاده از تعداد محدودی از عکس‌ها نیازمند در اختیار داشتن مجموعه‌ای غنی از ویدیوهایی است که افراد مختلف در شرایط متنوعی در آن سخن می‌گویند. این سامانه مبتنی بر شبکه‌های عصبی مولد تخاصمی ( Generative Adversarial Network) است که با مقایسه مدل چهره‌های مختلف، مشخص می‌کند که کدام مدل باورپذیرتر است. با سنجیدن مدل‌های مختلفی که به این ترتیب حاصل می‌شوند، در نهایت سامانه مدل نهایی را انتخاب می‌کند و بر اساس آن ویدیو را می‌سازد. در حال حاضر ساخت ویدیوهای جعلی از سخنان افراد به یکی از نگرانی‌های عمده قانون‌گذاران تبدیل شده و آن‌ها نگرانند که ویدیوها توسط هوش مصنوعی دستکاری شود و در آن افراد سخنانی را می‌گویند که در واقعیت نگفته‌اند و این موضوع تهدیدی برای امنیت ملی است
کتاب‌درمانی، هنری برای درمان درد‌های روانی
برای تمام مشتاقان و علاقمندان به کتاب‌خوانی که در طول زندگی با مطالعه کتاب‌های ارزشمند خوددرمانی (تلاش برای مقابله با افسردگی، درد‌های فیزیکی یا احساسی) بر مشکلات فائق آمده‌اند، تعجبی ندارد اگر بگوییم کتاب‌خوانی حال شما را خوب کند. کتاب‌درمانی (bibliotherapy) به همان تمرین قدیمی تشویق به مطالعه برای دریافت اثرات درمانی اشاره دارد.
اولین بار در سال 1916 مقاله‌ای به‌نام کلینیک ادبیات در ماهنامه آتلانتیک منتشر شد که در این مقاله، نویسنده درباره یک موسسه گردآورنده کتاب صحبت می‌کند که تمرکزش درمان افراد به شیوه کتاب‌درمانی است. کتاب‌درمانی واژه‌ای پر معنا و یکی از قدیمی‌ترین راهکارها برای تشویق آحاد جامعه به دریافت اثرات درمانی است.
در آن مقاله، نویسنده از آشنایی خود با کلینیک کتاب‌درمانی که باگستر در زیرزمین کلیسای خودش آنرا راه‌اندازی کرده بود سخن می‌گوید. در این کلینیک او به بیماران خواندن کتاب‌هایی را توصیه می‌کرد که ارزش درمانی دارند.
باگستر اثرات کتاب‌درمانی را این‌گونه شرح می‌دهد: «کتاب‌درمانی علم جدیدی است. کتاب‌ها می‌توانند همانند داروی محرک، آرام‌بخش یا خواب‌آور باشند. نکته این است که مطالعه کتاب باید کاری برای‌تان انجام دهد و بدانید هدف از مطالعه کتاب چیست. یک کتاب ممکن است ماهیت داروی آرام‌بخش را داشته باشد یا ممکن است مسکنی برای یک درد باشد.»
حریم خصوصی یا اطلاعات کاربران، کدامیک برای شرکت‌ها ارزشمندتر است؟
حریم خصوصی و امنیت کاربران به عنوان دو رکن اصلی دنیای فناوری قرار است در آینده دستخوش چه تغییراتی شوند؟ آیا شرکت‌ها در آینده برای حریم خصوصی احترام بیشتری قائل خواهند شد یا این اصطلاح تنها به بازیچه دست سازمان‌ها تبدیل خواهد شد. اگر با کارشناسان حوزه امنیت و به ویژه شبکه‌های اجتماعی گفت‌وگویی داشته باشید به شما خواهند گفت اگر کاربر فعال شبکه‌های اجتماعی هستید باید بدانید که این شبکه‌ها شما را بهتر از خودتان می‌شناسد. این شبکه‌ها به درستی می‌دانند که علایق شخصی شما چیست، به چه موضوعاتی علاقه دارید، از چه موضوعاتی فراری هستید و از چه محصولات خانگی یا الکترونیکی استفاده می‌کنید. تاکنون چندمرتبه تبلیغاتی را دیده‌اید که به زبان فارسی روی شبکه‌های اجتماعی به شما نشان داده شده و محصولاتی را به شما معرفی کرده‌اند؟ اگر چنین تبلیغاتی را مشاهده کرده‌اید به معنای آن است که الگوریتم‌های هوشمند به درستی می‌دانند شما در کجا ساکن هستید و به عبارت دقیق‌تر حتا می‌دانند در چه شهری زندگی می‌کنید و از چه سرویس‌دهنده اینترنتی برای ورود به فضای مجازی استفاده می‌کنید. اما این تمام ماجرا نیست. اگر برنامه پیام‌رسانی روی گوشی اندرویدی خود نصب کرده باشید، شرکت سازنده اطلاعات به مراتب بیشتر و دقیق‌تری در مورد شما می‌داند. برنامه‌های پیام‌رسان به شرکت‌های تولیدکننده اجازه می‌دهند به اطلاعاتی همچون مخاطبان؛ پیام‌های کوتاه ارسال شده و تاریخچه تماس‌هایی که برقرار کرده‌اید دسترسی داشته باشد. دیلن مک‌کی که برنامه‌نویسی اهل کشور نیوزلند است چند وقت پیش توییتی را منتشر کرد که نشان می‌داد موفق شده به اطلاعات شخصی خود در سال‌های گذشته که شامل گزارش‌های مفصل درباره تماس‌های ورودی و خروجی و پیام‌های کوتاه بوده در قالب یک فایل فشرده که از فیسبوک دانلود کرده دسترسی پیدا کند. این توییت به اندازه‌ای برای کاربران حائز اهمیت بود که بیش از 39 هزار بار ارسال مجدد شد. این پیام نشان می‌دهد که فیسبوک در طول سال‌های گذشته حجم بسیار زیادی از اطلاعات کاربران خود را جمع‌آوری کرده است. توییت‌های منتشر شده از سوی آقای مک‌مک یکبار دیگر زنگ خطر نقض حریم خصوصی را به صدا درآورد، به‌طوری که سخن‌گوی فیسبوک پس از انتشار این توییت‌ها اعلام کرد: «اکثر شبکه‌های اجتماعی رویکردی مشابه با فیسبوک دارند. شبکه‌های اجتماعی به دنبال آن هستند تا یک تجربه کاربری بهتر را در اختیار کاربران خود قرار دهند. بر همین اساس اقدام به جمع‌آوری اطلاعاتی در مورد کاربران خود میکنند. فیسبوک نیز به منظور ارائه یک تجربه کاربری بهتر این اطلاعات را جمع‌آوری کرده است.
نرم‌افزار: مظنون اصلی کشته شدن ۳۴۶ نفر
به گفته یکی از کارشناسان پرواز: « وقتی هواپیما از خلبان پیش افتد، آن خلبان را تقریباً مرده به حساب آورید.» نسخه جدید بوئینگ ۷۳۷ موسوم به ۷۳۷مکس هم از خلبان خود پیش افتاده است و حاصل آن، دو سقوط مرگبار در کمتر از شش ماه بوده است. در حادثه نخست، خطای حسگر سبب فعال‌شدن سامانه‌ای شده است که خلبان‌ها از وجود آن بی‌خبر بوده‌اند. سامانه‌ای که هدایت هواپیما را به عهده می‌گیرد و خلبان نمی‌داند چطور آنرا مدیریت کند. بوئینگ در تلاش است با به‌روزرسانی نرم‌افزاری این مشکل را حل کند.در فاصله‌ای کمتر از شش ماه دو نسخه جدید از بویینگ ۷۳۷ سقوط کرده است. در حادثه جدید که برای خطوط هوایی اتیوپی رخ داد همه ۱۵۷ سرنشین بوئینگ مکس۸ کشته شدند. اداره هوانوردی فدرال آمریکا ( FAA ) اعلام کرده است که بر اساس شواهد بدست آمده، شباهت‌هایی بین این حادثه و حادثه‌ای که برای همین مدل بوئینگ در ماه اوت رخ داد وجود دارد. در آن حادثه که مربوط به خطوط هوایی اندونزی بود، ۱۸۹ نفر کشته شدند. یکی از دلایل احتمالی سقوط ماه اوت، نقص سامانه موسوم به MCAS معرفی شده است. بر اساس گزارش‌ها، تا پیش از حادثه اندونزی، خلبان‌ها از وجود چنین سامانه‌ای در این مدل بوئینگ اطلاع نداشته‌اند.
اگر احساس می کنید این مطلب برای شما مفید بود ، از 1 تا
10 به این مطلب امتیاز دهید
